تنها شدیم کنج اتاقامون
زندونیِ این چار تا دیواریم
ما که هزار آغوش گرم یار
از عالم و آدم طلب داریم
حرف دلا توی گلو مُرده
بس که رو لب‌هامون نمی‌آریم
ما عاشقای فصل پاییزیم
ابر بهاریم و... نمی‌باریم 

پی‌نوشت: در لحظه نوشته شد. اگه ایراد وزنی داره، از روش بپرید!

چرند و پرند

نوشته شده توسط فرید دانش‌فر در ۱۳۹۹/۰۲/۰۷ |